Zapraszamy na wirtualny spacer po Opolu

	Zaczynamy od Dworca Głównego. Pierwsza stacja kolei żelaznej powstała przed 1850 roku nieco dalej na wschód, następna już w tym miejscu, zastąpiona przed I wojną światową nowym dworcem o bardziej monumentalnej i wyszukanej sylwetce. Był to obecny gmach holu kasowego - wielostylowy, z elementami neogotyku, neorenesansu, secesji i neoklasycyzmu, z bogatą dekoracją elewacji. Dochodziło się do niego jeszcze przez tory. Przejście podziemne powstało dopiero ok. 1926 roku wraz z drugim budynkiem mieszczącym hol wejściowy. Jego styl nawiązywał do budynku głównego, a więc mamy tu cokół z wapienia, korespondujący z czerwoną cegłą elewacji oraz bogactwo wystroju kamieniarskiego z szarego piaskowca. Fasadę ozdobiły reliefowe herby Śląska i Opola. Pod dworcowym zegarem można było wtedy przeczytać sentencję "Czas leci, czas leczy".
	Budynek poczty Neoklasycystyczny budynek, wzniesiony w latach 1852 - 1854.
	Pomnik ku pamięci pocztowców poległych w I wojnie światowej Pomnik odsłonięto w pierwszych dniach października 1930 roku. Znajdująca się obok opolskiego oddziału Telekomunikacji Polskiej rzeźba przedstawia posłańca na koniu trzymającego w prawej ręce pochodnię. Jej twórcą jest rzeźbiarz z Berlina - Felix Kupsch.
	Wieża Piastowska - symbol Opola. Wieża zamkowa, Strażnica na Pasiece. Najstarsza w Opolu. Od siedmiuset lat góruje nad Ostówkiem i wyspą Pasieką, Jest doskonłym punktem widokowym. Jak na dłoni widać z niej na pierwszym planie: amfiteatr, halę sztucznego lodowiska "Toropol", wijącą się wstęgę Odry,"Opolską Wenecję", i całą starówkę miejską ze strzelającymi w górę wieżami kościołów i ratusza. To jeden z najstarszych zabytków architektury obronnej w Polsce. Została zbudowana z końcem XIII wieku jako stołp zamku książęcego opolskiego księcia Kazimierza. Już za naszych czasów w 1957 roku został nadbudowany wysoki na 11 metrów graniasty hełm: wraz z nim wieża sięga 42m wysokości.
	Gmach Urzędu Wojewódzkiego Został wzniesiony w latach 1931-1933 wg projektu architekta Lehmana z Piły. Jest wyposażony w windę okrężną, tzw. parter-noster. Jest bardzo charakterystycznym i nader urokliwym zespołem przestrzennym, prawdziwą wizytówką Opola. W 1997 roku fronton gmachu został przyozdobiony śmiałą konstrukcją postmodernistycznej windy. Jest ona dużą atrakcją turystyczną zwłaszcza dla dzieci i młodzieży.
	Amfiteatr Stanowi jedną z trzech atrakcji krajoznawczych opolskiego Ostrówka. Usytuowany jest u stóp starej wieży piastowskiej. Ten znany powszechnie obiekt, wybudowany został na początku lat sześdziesiątych z inicjatywy ówczesnego Przwodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej-Karola Musioła. Widownia amfiteatru może pomieścić około 8 tysięcy widzów, w tym 5640 na ławkach. Największą imprezą kulturalną, organizowaną corocznie w opolskim amfiteatrze jest oczywiście Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej. Festiwalowy hejnał zabrzmał tutaj po raz pierwszy w 1963 roku.
	Domek lodowy ze stawem zamkowym
	Pomnik Bojowników o Polskość Śląska Opolskiego Na placu Wolności stanął w 1970 roku monumentalny Pomnik o Wolność Śląska Opolskiego. W ten sposób społeczeństwo Opola złożyło hołd wszystkim znanym i nieznanym bohaterom walk o wyzwolenie narodowe i społeczne prastarych ziem polskich nad Odrą i Nysą. Pomnik usytuowany jest w centrum Opola, tuż obok głównego deptaku (ulica Krakowska). W roku 2000 pomnik obchodził już swoje trzydzieste urodziny. Odsłonięto go dokładnie 9 maja 1970 roku, czyli w 2. rocznicę zwycięstwa nad faszyzmem hitlerowskim i powrotu Polski na ziemie nad Odrą.
	Katedra Św. Krzyża Kościół katedralny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego gdzie znajduje się wmurowana płyta nagrobna ostatniego Piasta Opolskiego - Jana II Dobrego. W latach 1899-1900 znany opolski archtekt Józef Cimbollek wzniósł na średniowiecznych grubych murach dwie bardzo wysokie i smukłe wieże,które trwają do dziś. Są w stylu neogotyckim i najwyższe w Opolu, sięgają 73m.
	Ratusz Ratusz - swój obecny kształt w stylu florenckiego Palazzo Vecchio zawdzięcza przebudowie w latach 1933-1936 oraz cały rynek go otaczający z pięknymi kamieniczkami, starannie odrestaurowanymi, stylizowanymi na XVIII-XIX wiek;
	Kamieniczki w rynku Dzieje murowanych domów w rynku sięgają XV stulecia, ale kolejne mody zmieniały ich fasady z gotyckich na renesansowe, później barokowe czy klasycystyczne. Po II wojnie wypalone i zrujnowane kamieniczki odbudowano, zachowując ich fasady, a tam gdzie zniszczenia były zbyt duże, dostosowano je do pozostałych. Do najstarszych należy tzw. "Apteka pod Lwem", do 1532 r. własność książąt opolskich. W zachodniej dawnej sieni (obecnie sklep) znajduje się sklepienie renesansowe kolebkowe z lunetami pochodzące z przełomu XVI i XVII w. W początkach XIX w. przebudowano go i nadano mu cechy klasycystyczne.
	Teatr im. Jana Kochanowskiego W dniu 23 stycznia 1975 roku w trzydziestą rocznicę wyzwolenia Opola, oddano do użytku wspaniały,imponujący kształtem archtektonicznym i wystrojem wnętrz gmach teatralny. W budynku znajdują się 2 sale widowiskowe duża i mała. Najważniejszą impezą, organizowaną przez Teatr im. J. Kochanowskiego, są Opolskie Konfrontacje Teatralne.
	Teatr Lalki i aktora im. Alojzego Smolki
	Collegium Maius siedziba Uniwersytetu Opolskiego (pl. Kopernika) Zrekonstruowany dawny klasztor Dominikanów, później szpital miejski w 2000 roku staje się główną siedzibą Uniwersytetu Opolskiego Collegium Maius
	Agnieszka Osiecka Rzeźba przedstawia Agnieszkę Osiecką siedzącą na krześle. Jedna ręka, oparta na poręczy, podpiera głowę. Druga przytrzymuje zsuwające się z jej kolan kartki z tekstami piosenek. Na przeciwko poetki znajduje się puste krzesło. Molenda powiedział o swoim projekcie: "Ona była zafascynowana człowiekiem, wszystkich traktowała jak przyjaciół. I to krzesło jest dla nich, dla tych, którzy będą chcieli usiąść obok niej"*. Początkowo rzeźba znajdowała się na pagórku opolskiego amfiteatru. Tam też stać będzie podczas festiwalów polskiej piosenki. W pozostałe dni rzeźba znajdować się będzie przed budynkiem Uniwersytetu Opolskiego. Pomnik odsłonięto pod koniec maja 2002 roku, podczas krajowego festiwalu polskiej piosenki.
	Kościół Matki Boskiej Bolesnej i św.Wojciecha na pierwszym planie pomnik Grotowskiego Obecnie kościół jest mieszanką różnych stylów: prezbiterium wczesnogotyckie, a korpus gotycki z barokowym wnętrzem oraz późnorenesansowymi szczytami. na szczególną uwagę zasługuje Kaplica św. Anny - mauzoleum Piastów opolsko-raciborskich. Począwszy od 1313 r. składano tu wszystkie zwłoki niemal wszystkich książąt dynastii opolskiej. Wnętrze kaplicy jest nakryte późnogotyckim sklepieniem gwiaździstym, którego konstrukcję zamykają trzy zworniki - środkowy z wyrzeźbionym orłem (herbem dynastii opolskiej). Znajdują się tu również nagrobki książąt opolskich wykonane między 1378 a 1382r. - za czasów Bolesława III. Klasztor i kościół są prawdziwą ozdobą miasta i wspaniałym dowodem piastowskiego rodowodu tych ziem.
	Pomnik Józefa Lompy Pomnik urodzonego w Oleśnie (1797) wybitnego polskiego folklorysty, działacza społecznego, pedagoga, pisarza, współpracownika i założyciela kilku gazet. Józef Lompa jest autorem między innymi krótkiego rysu historycznego miasta Opola, podręcznika szkolnego, bajek i innych form literackich. Pomnik odsłonięto w 1965 roku. Projekt Joanny Domaszewskiej zrealizowała Magdalena Pruszyńska-Jaroszyńska.
	Kościół Sw. Sebastiana Kościół wotywny św. Sebastiana jako dziękczynienie za uśmierzenie zarazy z roku 1679.
	Opolska Cerera Na placu Daszyńskiego mamy najbardziej znaczącą rzeźbę w mieście - to opolska Cerera. Pomnik, a zarazem fontanna zdobi dawny Plac Fryderyka, a później Plac Thaelmanna już od prawie 100 lat. Na ukwieconej konsoli wznosi się bogini urodzaju Demeter, zwana przez Rzymian Cererą. Pozostałe postacie fontanny symbolizują opolskie rolnictwo (Ceres i Proserpina), flisactwo i żeglugę odrzańską (Neptun i Glaukos), skalników opolskich kamieniołomów i przemysł cementowy (Herkules). Pomnik został wzniesiony dla uczczenia stulecia reformy agrarnej w państwie pruskim.
	Pomnik Jana III Dobrego (1460-1532) Pomnik, wykonania W. Kamińskiego znajduje się przed wejściem głównym do Uniwersytetu Opolskiego przy ulicy Oleskiej.